Nowy raport WHO o cyfryzacji: strategie są, brakuje działań


Dr David Novillo Ortiz (Dyrektor ds. Danych, Analityki i Zdrowia Cyfrowego w Światowej Organizacji Zdrowia) przedstawia wyniki raportu podczas II Sympozjum WHO na temat przyszłości systemów opieki zdrowotnej w erze cyfrowej.
Dr David Novillo Ortiz (Dyrektor ds. Danych, Analityki i Zdrowia Cyfrowego w Światowej Organizacji Zdrowia) przedstawia wyniki raportu podczas II Sympozjum WHO na temat przyszłości systemów opieki zdrowotnej w erze cyfrowej.

Światowa Organizacja Zdrowia przeprowadziła badanie stanu cyfryzacji systemów zdrowia w europejskim regionie WHO. Wnioski można streścić w jednym zdaniu: większość państw ma strategie e-zdrowia i wdraża elektroniczne kartoteki pacjentów, ale za cyfryzacją ciągną się stare problemy jak nieustrukturyzowane dane i brak finansowania. Czy transformację cyfrową można jeszcze uratować?

Najważniejsze wnioski z raportu:

  • 83% państw członkowskich WHO/Europa (44 z 53) posiada krajową politykę lub strategię w zakresie zdrowia cyfrowego;
  • 77% powołało agencję rządową lub organizację odpowiedzialną za monitorowanie wdrażania rozwiązań zdrowia cyfrowego;
  • 87% wdrożyło elektroniczne kartoteki medyczne oraz portale dla pacjentów;
  • 82% wprowadziło receptę elektroniczną;
  • 77% korzysta z telemedycyny lub zdalnego monitorowania pacjentów;
  • 60% opracowało krajową strategię dotyczącą danych regulującą wykorzystanie dużych zbiorów danych (Big Data) i zaawansowanej analityki w sektorze opieki zdrowotnej;
  • 86% wprowadziło prawo umożliwiające osobom fizycznym dostęp do swoich własnych danych zdrowotnych.
Stan cyfryzacji w krajach WHO/Europa.

Duży postęp w 53 państwach członkowskich WHO/Europa od czasu COVID-19

Pandemia COVID-19 była punktem zwrotnym w rozwoju zdrowia cyfrowego w Europie, co pokazują wyniki ankiety przeprowadzonej przez WHO. Rządy państw zdały sobie sprawę, że cyfrowe zdrowie nie dotyczy wyłącznie technologii, ale jest szansą na wzmocnienie systemów opieki zdrowotnej, poprawę dostępności do opieki i transformację kulturową mającą na celu uratowanie systemów zdrowia uginających się pod niedoborami personelu i szybko rosnącymi kosztami.

Większość państw ma już odpowiednie rozwiązania prawne oraz agencje odpowiedzialne za cyfryzację sektora zdrowia. W czasie pandemii poluzowano restrykcyjne prawo regulujące udzielanie telekonsultacji, wdrożono e-recepty. Coraz lepiej wygląda sytuacja pod względem przejścia z papierowych na elektroniczne kartoteki pacjentów. Ale to tylko podstawy, zdecydowanie za mało, aby mówić o cyfrowej reformacji sektora zdrowia.

Strategia WHO cyfryzacji ochrony zdrowia.

Największe braki występują w interoperacyjności danych – dane są zamknięte w elektronicznych silosach, a informacja o pacjencie jest nadal rozproszona po różnych systemach informatycznych placówek medycznych. Rozwiązania cyfrowe nie doczekały się obiektywnego systemu oceny efektywności kosztowej, w efekcie czego wiele nowości wdrażanych jest od przypadku, a nie na podstawie rzetelnych analiz. I co gorsza – z nowości technologicznych korzystają przede wszystkim ci, którzy w najmniejszym stopniu potrzebują wsparcia tego typu narzędzi. Przepaść cyfrowa powiększa się coraz bardziej, co podważa założenia digitalizacji, czyli poprawę dostępności do świadczeń medycznych.

5 rekomendacji WHO

EDM, telemedycyna, konta pacjenta i e-recepty to miły początek, ale za mało, aby mówić o wyraźnej zmianie dla pacjentów. Ochrona zdrowia cały czas jest w tyle w stosunku do szybkiego postępu technologicznego. Aby to zmienić, WHO sugeruje 5 działań.

Skuteczniejsze zarządzanie cyfryzacją. Wzmocnienie kompetencji agencji zajmujących się cyfryzacją ochrony zdrowia i przyspieszenie działań, nacisk na międzysektorowe polityki i strategie, ponieważ zdrowie nie może pozostawać w swojej bańce regulacyjnej.

Opracowanie wytycznych dotyczących ewaluacji rozwiązań e-zdrowia oraz zwiększenie wiedzy na temat zdrowia cyfrowego. Wdrażanie nowości e-zdrowia musi zostać uporządkowane, aby inwestować w rozwiązania o udowodnionej skuteczności. Sukces cyfryzacji wymaga też wzmocnienia wiedzy cyfrowej wśród pracowników ochrony oraz obywateli.

Zapewnienie zrównoważonego finansowania. Podczas pandemii COVID-19 wiele państw zainwestowało w cyfryzację zdrowia, ale środki te zostały obcięte wraz z tym, jak zagrożenie mijało. Stabilne finansowanie oparte na partnerstwie publiczno-prywatnym jest podstawą, aby zapewnić równomierne wdrażanie nowych rozwiązań e-zdrowia we wszystkich placówkach medycznych, tak aby dostęp do innowacji mieli wszyscy pacjenci.

Interoperacyjność i standaryzacja danych zdrowotnych. Wdrożenie standardów wymiany danych zdrowotnych i nacisk na interoperacyjność systemów i danych, np. poprzez ustanowienie systemu certyfikacji albo stworzenie krajowej strategii dotyczącej danych zdrowotnych. Interoperacyjność jest warunkiem budowania nowych usług e-zdrowia i wdrożenia narzędzi analitycznych opartych na sztucznej inteligencji.

Promowanie opieki skoncentrowanej na pacjencie. Stworzenie strategii, które pozwolą zintegrować rozwiązania cyfrowe z systemem opieki zdrowotnej. Obecnie świat technologii i medycyny rozwijają się obok siebie, zamiast przenikać się. Wdrożenie działań mające na celu zniwelowanie przepaści cyfrowej wśród pacjentów i podmiotów medycznych.

Stan wdrażania elektronicznych kartotek medycznych w krajach WHO/Europa.

Co dalej?

Autorzy raportu przyznają, że znajdujemy się w ekscytującym momencie rozwoju technologii cyfrowych i że transformacja cyfrowa już się dzieje. Powstaje coraz więcej przełomowych technologii – od sztucznej inteligencji do aplikacji mobilnych – ale wiele z nich jest na tyle nowych, że należy ostrożnie podchodzić do ich wdrażania. Stąd konieczne jest zarządzanie transformacją cyfrową, wprowadzenie mapy drogowej w postaci standardów i systemów oceny skuteczności rozwiązań e-zdrowia. Bez jasnych wytycznych dotyczących wdrażania interwencji zdrowia cyfrowego, grozi nam inwestowanie dużych pieniędzy w rozwiązania bez korzyści dla pacjentów lub personelu medycznego.

WHO wzywa kraje członkowskie do stworzenia międzysektorowych polityk i strategii, które pozwolą włączyć cyfryzacją do struktur ochrony zdrowia. Podkreśla także, że technologie e-zdrowia – o czym wiemy z pandemii COVID-19 – są elementem wzmacniania gotowości na wypadek kolejnych zagrożeń dla zdrowia publicznego. Transformacja cyfrowa wymaga też podnoszenia kompetencji cyfrowych pracowników ochrony zdrowia i obywateli. WHO mówi tutaj wprost o konieczności opracowania strategii integracji cyfrowej, promującej powszechny dostęp do technologii cyfrowych. Niedoinwestowanie cyfryzacji odbija się na zdrowiu pacjentów. Ponieważ technologie są drogie, WHO proponuje rozwój partnerstwa publiczno-prywatnego.

Należy dążyć do integracji danych z EDM w ramach spójnej infrastruktury, stworzenia i przestrzegania ram interoperacyjności, aby dane swobodnie krążyły w krwiobiegu ochrony zdrowia.

I w końcu to ostatni dzwonek, aby stworzyć podstawy legislacyjne i techniczne do wykorzystania dużych zbiorów danych np. do ich wtórnego wykorzystania do badań nad nowymi lekami, terapiami i rozwiązaniami opartymi na sztucznej inteligencji. Cyfryzacja jest sztuką adopcji nowych technologii. Pojedyncze rozwiązania e-zdrowia nie przyniosą żadnej zmiany, jeśli nie zostaną włączone do ekosystemu zdrowia. WHO kończy swój raport jasnym przesłaniem: to najlepsza chwila, aby wykorzystać możliwości, jakie daje zdrowie cyfrowe i ruszyć naprzód w przyszłość lepszej, zintegrowanej i odpornej opieki zdrowotnej.

Kliknij na okładkę, aby pobrać cały raport WHO.

Raport WHO. Stan cyfryzacji 2023.

Czytaj także: Wszystkie wnioski z raportu? Pobierz bezpłatnie nowe e-wydanie OSOZ Polska